Cor Leijtens (Oostelbeers, NL) is bij leven al een legende (Deel II)

50 jaar duivensport op topniveau. Daarvoor staat Cor Leijtens die samen met zijn broer Harrie met de meest miraculeuze uitslagen steeds vriend en vijand wist te verbazen.


Cor Leijtens toont zijn 17-jarige doffer Reneris. Samen zorgden zij voor topsport.

Een nieuwe eeuw

We schrijven het jaar 2000, een nieuw millennium breekt aan en ook voor Cor en Harrie Leijtens staan grote veranderingen op stapel. Zij bruisen van energie en hebben in de duivensport nog grote plannen. Een hele grote stap op weg naar de verwezenlijking van hun doelen is de bouw van een nieuw duivenhok. Dat hierbij niet over één nacht ijs werd gegaan zal niemand verbazen. Er werd goed nagedacht over de meest belangrijke zaken zoals de indeling, de te verwerken materialen en de technische snufjes, kort gezegd hoe scheppen we het ideale klimaat voor de duiven die presteren op absoluut topniveau mogelijk maken. Uiteindelijk verrees er aan de Langereijt een fantastische hokinstallatie met een lengte van 20 meter en een diepte van 3 meter. Voor alle afdelingen loopt een gang van 1 meter. Voor elke afdeling werd een ren gebouwd waarin voornamelijk de jonge duiven de gehele dag vertoeven. Over de gehele lengte van het hok zijn lichtdoorlatende platen aangebracht die vanuit de binnenzijde van het hok kunnen worden afgeschermd. De verlichting kan automatisch worden in- en uitgeschakeld. Voor de momenten dat het nodig mocht zijn is er ook luchtventilatie mogelijk.


Cor en Harrie voor de linkerzijde van het nieuwe hok. Wat hebben ze samen wat over duiven gesproken.

Het spel met de weduwduivinnen

Vooruitstrevend als de broers zijn wilden zij ook eens iets anders proberen dan het traditionele weduwschap. Zij hadden al zoveel verhalen gehoord van liefhebbers die uitstekend presteerden met duivinnen. Dat deed hen besluiten om ook deze handschoen op te nemen. Ook hier werd op zoek gegaan naar het perfecte systeem. Er werd zelfs nagedacht over de ideale maat van de broedbakken. Uiteraard werd ook het juiste voersysteem uitgedokterd en dachten ze na over de ultieme motivatiemethode om duivinnen naar huis te doen snellen. Er werd van alles uitgeprobeerd. Soms werden twee duivinnen aan één doffer gekoppeld. De duivinnen troffen bij thuiskomst altijd de doffer in de broedbak. Uiteindelijk zijn Cor en Harrie ook hier door schade en schande wijzer geworden. In de eerste winters werkten de duivinnen ook in dat jaargetijde hun training af. Tot er met mistige omstandigheden van een training enkele duivinnen verloren gingen. De laatste winters worden ze weinig losgelaten. Het gevaar van roofvogels is permanent aanwezig. Ook is gebleken dat het veelvuldig trainen in de winter een perfecte rui in de weg staat. Uiteindelijk werd een systeem bedacht waarmee duivinnen topprestaties konden leveren. Het gedachtegoed van de duivensport; veel trainen en veel eten vormt hierbij de basis. Je zou het met eigen ogen gezien moeten hebben hoe de duivinnen de avondtrainingen afwerken. Ze scheren met zeer hoge snelheid als razenden door het luchtruim van Oostelbeers en zijn directe omgeving. Het heeft een groot aantal bijzondere prestatieduivinnen opgeleverd.


Daphne, wellicht de allerbeste in een lange reeks van topduivinnen (twee jaar top 10 WHZB)

Maiskolven

Cor en Harrie maakten als 1 van de allereerste liefhebbers gebruik van gebroken maiskolven als bodembedekking. Deze kolven zorgen voor een fijne temperatuur van de vloer, ze zijn altijd kurkdroog en hebben als voordeel dat het aanwezige stof er doorheen naar beneden zakt. De eerste die het bij de broers ontdekte was een heel lange man. Voor de kolven stond een vrij hoge plaat van hout waardoor de kolven bijna niet te zien waren. Een lange liefhebber kon hier juist overheen kijken en ontdekte zo één van die “geheimen” van de Gebroeders Leijtens.

Op zoek naar beter

Wat niet veranderde was de zoektocht naar goede duiven. Naast de klakduiven en duiven van Rinus van Gastel werden meerdere goed presterende hokken bezocht. Van de combinatie Brouwers-Kodama kwam, met de NL97-2005600 Blauwe Jack, een voortreffelijke kweekdoffer op het hok. Versterking vonden ze verder bij o.a. Jos & Jules Engels (Putte, BE), Ad Schaerlaeckens (Baarle-Nassau, NL) en het Pipa Elite Center (Knesselare, BE). Door middel van een verkoop van de duiven die deelnamen aan de Belgian Master kwamen ze in het bezit van een duivin van Jan Hooymans (Kerkdriel, NL).

Amore’s Dirk

Als je op zoek bent naar de beste duiven stuit je daarbij al snel op de naam van Gerard Koopman (Ermerveen, NL) die met zijn Kleine Dirk wereldfaam verwierf. Cor trok de stoute schoenen aan en maar liefst drie kinderen van Kleine Dirk mochten zich op de kweekhokken in Oostelbeers gaan bewijzen. Met een zoon van Kleine Dirk x Amoré, de NL02-2173502 Amore’s Dirk, hadden Cor en Harrie een troef in handen. Kinderen en kleinkinderen van die bijzondere kweekdoffer legden beslag op asduiftitels, zegevierden in de CC Midebo en de afdeling Oost-Brabant en met de 907 van Amore’s Dirk wist een zoon in 2007 beslag te leggen op de asduiftitel Beste Doffer in de nationale competitie WHZB.


Topkweker Amoré's Dirk. (Zoon Kleine Dirk x Amoré)
 

De prestatieduiven

In dit tweeluik over de imposante duivencarrière van Cor en Harrie Leijtens mag een overzicht van hun allerbeste prestatieduiven niet ontbreken. Vanaf het jaar 2000 werd elk jaar wel een bijzonder duif gekweekt die faam verwierf met een bijzondere overwinning of asduiftitel, een greep uit deze topduiven;


NL03-4101114 Benicia (Dochter Reneris) 1e Nat. Asduif Midfond NPO 2005

NL00-4047558 Briljantje            1e Generaal Asduif CC Midebo - 12e Beste Duivin WHZB 2002
NL00-4047551 Jeannie               1e NPO Bourges 10338 d.
NL01-4103577 De 577                5e Nationale Asduif Midfond NPO 2003
NL01-4103650 Super Leentje         4e Nationale Asduif WHZB 2002
NL01-4103683 Nanne                 5e Nationale Asduif Vitesse NPO 2004
NL01-4103689 Kampioentje           6e Nationale Asduif Fond NPO 2003
NL02-4145259 Daphne                4e Beste Duivin WHZB 2005 - 10e Beste Duivin WHZB 2004
                                   1e NPO Limoges 5927 d.
NL03-4101114 Benicia               1e Nationale Asduif Midfond NPO 2005
NL04-4155907 907 van Amore’s Dirk  1e Beste Doffer WHZB 2007
NL05-4004811 Jacky Blue            1e Nationaal Blois Rayon 3 4187 d. - 1e NPO Blois 6451 d.
NL06-4070064 Kleine Bram           6e Nationaal Asduif Fond NPO 2009
NL06-4070134 Blois II              1e Nationaal Blois Rayon 3 4317 d.
NL07-4101812 Britt                 4e Beste Duivin WHZB 2009 - 1e Generaal Asduif CC Midebo 2009
NL08-4107571 Vieree                3e Nationale Asduif Midfond NPO 2010
NL08-4107638 Alexia                1e Generaal Asduif CC Midebo 2011
NL09-4141037 Walter                1e Nationaal Argenton S1 20816 d. - 1e NPO Argenton 6580 d.
NL10-4172899 Kian                  1e NPO Poitiers 4494 d.
NL10-4172926 Harlette              1e Generaal Asduif CC Midebo 2013


907 van Amore's Dirk, Beste Doffer Nationale Competitie WHZB 2007

Gezondheid

Cor heeft zich altijd 200% ingezet om zijn kolonie duiven tot grootse prestaties te brengen. Longproblemen stonden hem de laatste jaren in de weg de duiven de verzorging te geven die hij nodig vond. Cor liep al enige tijd met de gedachte rond dat het zo niet verder kon. Het werd hem allemaal teveel. In het voorjaar van 2016 werd het moedige besluit genomen dat hij afscheid ging nemen van zijn kampioenenkolonie. Op dat moment was hij al volop in voorbereiding op het nieuwe seizoen. Een volledige ronde jongen van 2016 werd gekweekt en de oude duiven werden klaargestoomd voor het nieuwe seizoen en begonnen alweer enorm te trainen. Van alle oude duiven werd afstand gedaan. De jongen bleven op het hok. Hieruit zal wellicht in 2017 een (kleinere) vliegploeg worden samengesteld. Cor staat nog volledig achter zijn beslissing en het valt hem dan ook niet zwaar dat zijn oude duiven er niet meer zijn. Het ging gewoon niet meer. Het heeft hem zichtbaar goed gedaan dat hij het nu wat rustiger aan kan doen. Hij geniet van zijn jonge garde en heeft hier nu zijn volledige aandacht aan kunnen geven. Eén oude duif bleef behouden. Het is zijn 17-jarige Reneris. Deze doffer bracht hem eerst sportief en later op het kweekhok zoveel sportvreugde. Reneris mag zijn laatste dagen uitzitten op de hokken aan de Langereijt. Precies zoals zijn illustere hokgenoot Lammert die afgelopen winter overleed.


Reneris, 17 jaar oud voelt zich bij Cor in vertrouwde handen

Markante uitspraken

Cor en Harrie Leijtens zijn heel bijzondere personen. Als duivenliefhebbers, als kenners van de natuur en ook gewoon als mens. Cor heeft zo van die uitspraken die iedere liefhebber wel eens van pas kunnen komen en kunnen bijdragen om te relativeren na een tegenslag;

Als je eens twijfelde over wel of niet inkorven en je vroeg hem om zijn mening;
Je moet niet bang zijn in het leven, maar wel voorzichtig.
Als de uitslag eens iets minder was en je vroeg hoe gaat het Cor;
Gelukkig hoeven we er niet van te leven.
Als er met een vlucht eens teveel jongen verloren gingen merkte hij op: 
Er zijn al veel oorlogen gevoerd maar er zijn nog steeds soldaten 
En na een tegenslag merkt hij steevast op;
Het wordt morgen weer gewoon dag.