
'The King of speed' is niet meer. Op zondag 28 mei heeft Antoine Degraeve het aardse bestaan, voor het eeuwige gewisseld. Antoine was één der allerbeste snelheidsspelers die ons land rijk was. Al had zijn naambekendheid een pak groter kunnen zijn, mocht hij jaarlijks ingestuurd hebben voor de provinciale en nationale kampioenschappen KBDB. Hij deed dit echter zelden of nooit, eerder niet. In 2007 won hij de 1e Nationale Asduif Snelheid KBDB met zijn 'Blue Champagne'... omdat de mensen van PIPA voor hem de resultaten hadden ingestuurd van zijn supercrack. Toen de gezondheid en mobiliteit wat achteruit ging, en hij enkele jaren terug met kompaan Hubert Gillis de duivensport verder beoefende, werd er door Hubert wel ingestuurd voor deze kampioenschappen, met mooie podiumplaatsen en titels van 1e Asduif en 1e kampioen op provinciaal vlak, en podiumplaatsen op nationaal vlak als resultaat.
In zijn streek was hij ruim 50 jaar de absolute topspecialist op de snelheid, en toen hij enkele seizoenen met een hok richting kleine halve fond trok, zwaaide hij ook daar de scepter. In echt duivenweer - zoals we dit de jongste weken kennen - was er gewoon niet te spelen tegen de Antoine Degraeve-duiven. 1e Prijzen en kettinguitslagen rolden week na week als rijpe appelen uit de kast. Nee, niet met de massa. Zijn hokbestand bestond uit hooguit 6 tot 8 kweekkoppels (eigen topvliegers, en nagenoeg uitsluitend bewezen 1e prijswinnaars op eigen hok), 18 weduwnaars, de laatste seizoenen zelfs nog maximaal 12 vliegduiven, en een 40 à 50-tal jonge duiven. Met dit kleine hokbestand domineerde hij een halve eeuw het snelheidsgebeuren in de streek van het Meetjesland. Een minder seizoen kon hij op 1 vinger tellen... we kunnen zelfs stellen dat hij daar geen vinger voor nodig had. Mindere seizoenen kende hij niet. De dominantie van zijn duiven op de snelheid was fenomenaal. Toen de gezondheid de jongste seizoenen stilaan achteruit ging, kon hij samen met, en dankzij de hulp van Hubert, nog van zijn duiven genieten. Eind 2022 werd de duivensport echter stopgezet. Het ging niet meer. Al was het met pijn in het hart dat hij afstand moest doen van zijn levenswerk... een kleine maar ijzersterke kolonie opgebouwd met niks dan fenomenale pointeurs en superieure 1e prijswinnaars. Zo kwam een einde aan meer dan 50 jaar ononderbroken duivensport op topniveau. Machtig duivenspel waarmee sportvriend Antoine Degraeve niet alleen de geschiedenisboeken zal ingaan, maar eeuwig zal door herinnert worden.
Langs deze weg bieden we ons medeleven aan bij echtgenote Christiane, zijn kinderen Luc, Marc, Ann, Frank en hun familie, en bij de vele vrienden sportgenoten van Antoine. Wij wensen hen veel sterkte toe in de moeilijke dagen die hen nu treffen.

