Toen ik in 2001 op bezoek was in Couvin was ik nog niet zo lang in de Brugse Barcelonaclub. Ik was onder de indruk van de winnaar (een kleinzoon van zijn 1e Gouden Vleugel), het kleine hokje waarop hij zat en vooral van de melker. Een eerder timide man, maar met een duidelijk doel voor ogen. Duivensport als hobby, maar dan wel op topniveau. Ik wist dat we er ooit zouden terugkomen.
En inderdaad in 2007 stonden we er terug. Groot was onze verbazing dat de winnaar terug op dat piepkleine hokje werd gespeeld en dat het een zoon is van de winnaar van 2001. Kortom er valt wat te leren van Léon Crowet. Maar wat valt er dan te leren? Laat het ons eens punt per punt overlopen. Ten eerste: doe nooit een topduif weg. De winnaar van 2007 zou er nooit geweest zijn als de Blaireau verkocht werd. Léon las ooit dat André Vanbruane uit Lauwe zich bekloeg dat hij z'n eerste internationaal Barcelona had verkocht. Die fout zou hij dus niet maken. Ook nu zal hij voor geen geld zwichten. De Séréno blijft op het hok in Couvin. Hij krijgt nu een andere opdracht. En dat is het kweekprogramma dat Léon aan zijn topvliegers voorlegt. De tweede les die we kunnen leren. Ik denk dat vooral hier het geheim zit van de kolonie van Couvin. In de voorkamer van het huis hangen veel foto's van winnaars. Een plek waar het verleden ademt maar waar ook de toekomst aanwezig is. Zijn computer staat er en hier is de plek waar alles uitgedacht wordt. Althans hier komt alles op papier. Want Léon is een zoeker, een filosoof met wetenschappelijke achtergrond. Hij zegt er niet veel over, maar de namen van zijn duiven verraden zijn achterliggende motieven. Steeds op zoek naar een nieuwe ontdekking gebaseerd op de kwaliteiten van het verleden. Zijn sterk ingeteelde stam vergt veel denkwerk maar het resultaat is natuurlijk de moeite waard. Let op, ook hij haalt af en toe een kwaliteitsduif bij maar de eigen duiven worden nooit te min bevonden. Ze zijn de fundamenten van jaren selecteren. Ze verdienen respect. Het derde wat de leraar ons kan bijbrengen is dat duivensport een hobby is.
Gepassioneerd je hobby beleven daar moet je voor kiezen. Dat er handel is in duiven goed zo, dan kan je ook iets bijhalen. Maar hij laat het verkopen van duiven aan anderen over. Af en toe komt een afstammeling van een topduif naar Couvin en in ruil gaat er iets naar dat hok Léon formuleert het zo: geld in je zakken gaat verloren, vrienden in het hart heb je voor het leven. Maar laat ons eens iets vertellen over Séréno en zijn laatste exploot. Want hij is inderdaad niet aan zijn proefstuk toe. Vorig jaar won hij de 48e nationaal op Barcelona en er staat ook al een 13e nationaal van Béziers op zijn palmares. In de snuit van de uitslag vliegen is hem dus niet onbekend. Dit jaar kwam hij echter midden in de nacht aan terwijl Léon natuurlijk in bed lag. Zijn elektronisch constateersysteem was echter als alarm aangezet. Toen het om 2 u 23 min s nachts aansloeg werd eerst Léons moeder wakker en later maakte de hond zoveel kabaal dat Léon ondanks het ongeloof toch eens ging kijken. Gelukkig dat de buren niet wakker waren want anders zou hij nu nog raar bekeken worden. Wie loopt er immers halfnaakt in de tuin 's nachts? Dat kan toch niet voor de duiven zijn nietwaar? Toen hij echter in het duister Séréno zag zitten overvielen hem de emoties. Hoe kon dat? Wat had die duif bezield om met zoveel kracht de duisternis te overwinnen om thuis te zijn. Na heel wat overtuigingskracht kon de aanmelding als ernstig genomen worden en begon het circus van de overwinning. Jammer dat de neutralisatie in zijn nadeel uitviel maar het moment van Séréno in het duister te vinden kunnen ze Léon alvast niet afnemen. Sommigen onder jullie zijn waarschijnlijk geïnteresseerd hoe de duif werd voorbereid. Dat is ook geen geheim. Eerst en vooral de duif had in het najaar niet gekweekt en in het voorjaar een viertal dagen gebroed. Toen vertrok hij op weduwschap. Na wat voorbereidingsvluchten op de vitesse werd hij ingekorfd op een halve fondvlucht in het weekend van 19 mei dat velen zich nog wel zullen herinneren. Het programma diende dus aangepast en hij moest niet mee naar Cahors maar naar een andere halve fondvlucht. De week voor Barcelona vloog ie nog een vitessevluchtje van goed 100 km en zo kon hij de mand in. Het resultaat kennen jullie. Hij bracht de derde gouden vleugel mee naar Couvin. Een opsteker voor iedereen die gelooft dat duivensport op eerder kleine schaal en als hobby nog mogelijk is. Want was het niet dat idee dat de Brugse Barcelonaclub als basis koos toen hij boven de doopvond werd gehouden? Léon Crowet is het symbool van dit principe. En daar zijn wij in Brugge heel fier op.