Direkt zum Inhalt

Joël Verschoot bewijst dat het kan!

De deuren van de schatkamer Joël Verschoot zijn voor een tijdje dicht, het doek over de veiling is gevallen. Nog dit laatste woord daarover… als slotakkoord.

Dat de veiling van Joël Verschoot hoge toppen ging scheren, er mogelijks een record zat aan te komen, lag in de lijn der verwachtingen… was zelfs een stuk voorspeld. Al moet een record wel nog altijd gebroken worden. Wonderduif Armando geniet op dit moment de status van ‘beste fondduif aller tijden’, de beste duif uit de lange geschiedenis van de Belgische duivensport: 1. Olympiadeduif – Poznan 2019, 1. Nat Asduif Fond KBDB 2018, 3. Nat Asduif Fond KBDB 2017, 1. Nat Angoulême op de allerlaatste vlucht waaraan hij deelnam (de kroon op het werk), voordien al 2. Nat Limoges in 2018 en 2. Nat Limoges in 2017… en zoveel meer! Een klepper zoals er bijna nooit één openbaar te koop komt… qua klasse, kwaliteit en erelijst wellicht zelfs nooit meer te koop zal komen. Vandaar de grote interesse in deze duif vanuit verschillende continenten. Hij klokte af op het waanzinnige recordbedrag van 1.252.000 € dat een Chinese topliefhebber er voor wou neertellen. Als één duif het zou verdienen om het record van duurste duif te laten sneuvelen… was het Armando wel, zo werd vooraf geblokletterd. Hij deed het! Wie droomt er niet van om ooit zo’n duif op het hok te hebben?

Dat er ooit een duif de kaap van een miljoen euro zou halen, stond in de sterren geschreven. Dat het zo snel zou gebeuren overtreft de stoutste vermoedens, en werd meteen wereldnieuws. De media stortte zich op het verhaal… de duivensport kwam zo nog eens in de media. Laat dit positief zijn voor het imago van onze sport, vooral tegen de critici-buitenstaanders die al eens smalend durven doen over onze duivensport als zijnde voor ‘ouwe mannen’ in stofjas, op klompen en een bengelende sigaret tussen de lippen gekleefd. Een vertekend imago waar we niet makkelijk meer onderuit komen, en contraproductief is voor onze sport en zijn toekomst.
Al zullen ook binnen duivenkringen de meningen verdeeld zijn over pro en contra deze media-aandacht. Al hoeft niemand jaloers te zijn op de sommen die worden betaald, en is enige vorm van afgunst totaal niet op zijn plaats. Het is dubbel en dik verdiend, en een beloning voor het parcours dat Joël Verschoot de jongste seizoenen heeft afgelegd. Als toonbeeld voor velen. Als bewijs dat het kan… als je er wil voor werken!

Wie niet overtuigd is, moet de uitdaging aangaan om dezelfde weg in te slaan, en ‘proberen’ minstens even goed te doen. De resultaten die Joël Verschoot heeft neergezet kwamen er niet zomaar… zij zijn het resultaat van hard labeur. Van werken… hard werken! Succes werd hem niet zomaar in de schoot geworpen. Als vader van een gezin van 4 kinderen (allen zonen) werkte hij dag en nacht om zijn gezin niets te kort te doen, zijn kinderen een mooie toekomst te bezorgen. Een dag met 24 uur leek vaak te kort. Werken als ploegchef in het slachthuis, buiten de normale werkuren nog vlees rondvoeren bij de klanten… en daarnaast nog de nodige tijd stoppen in de verzorging van zijn duiven. Want een meeloper wou hij nooit zijn, daarvoor was zijn temperament en winnaarsdrang te groot. In volle vliegseizoen diende hij het vaak te stellen met 2 tot 3 uur slaap per dag. Ja, u leest het goed… hooguit 2 à 3 uur rust. Niet één dag… maar iedere dag.

We zien het hem weinigen nadoen. Want hoe lang  en hoe kan je dit volhouden? Op karakter, op adrenaline… met die onstuitbare wil om te slagen. Weinigen die alleen al puur fysiek in staat zijn om dit na te bootsen, laat staan jaren vol te houden. Joël Verschoot deed het ons voor, als man van ijzer en staal, geboetseerd uit pure West-Vlaamse klei.
Gehard en gesterkt door het leven, eiste Joël van zijn duiven diezelfde ijzeren discipline die hij zichzelf oplegde. Werken… veel spelen en ongenadig streng selecteren. Niet omkijkend naar de mooie duif, de klinkende pedigree of een ronkende naam die er achter schuilging… wel met de focus op ‘goed’, op het ‘kunnen’, op prestaties. Week na week presteren op topniveau. Aan het eind van de rit restten enkel de duiven die het strenge regime aankonden. Survivors en echte ‘kunners’. Net deze kunners stonden in voor de verdere stamopbouw. Met een hoofdrol voor de centrale lijn van stamvader ‘As’, super kweekmoedertje Shakira, de kweeklijn van Deprez en Pycasso. Net als hun baas, duiven van ijzer en staal, op hun best in hard labeur, op vluchten met echt duivenweer en kopwind. Dit vormde de basis voor 4 x 1e Nationale overwinningen, 2 x 2e Algemeen Kampioen van België KBDB in 2011 en 2013, 1e Nat Asduif Fond KBDB 2018, 1e Olympiadeduif Fond Cat B – Poznan 2019… de apotheose op quasi 10 jaar topduivensport, waarin Joël Verschoot er in slaagde om uit te groeien tot één der beste zo niet de beste ‘fondliefhebber’ van België anno 2018. Met en dankzij superduiven als Armando, Contador, Harry, Barry, Nopri en zoveel meer…
Hoed af. Dubbel en dik verdient!

Niks om jaloers op te zijn. Eerder een stimulans om het na te doen. Joël Verschoot bewijst dat het kan. Met eerder beperkte middelen, maar een ijzeren wil om te slagen. Of om het op zijn pittig West-Vlaams te zeggen: ‘bluven goan’!
Nu kan hij genieten, in alle stilte. Al overtreft dit gigantisch succes zijn stoutste dromen. Nee, dit had ik nooit verwacht… stamelt Joël, krop in de keel, een traan wegpinkend. Al blijft hij hierbij vooral zichzelf, voeten op de grond, nuchter, man van vlees en bloed, mens onder de mensen. Blij dat we dit hoofdstuk zo kunnen afsluiten. Vanaf morgen staan we voor een nieuwe uitdaging, maken we werk van komend seizoen, want binnen 3 à 4 weken willen we er opnieuw staan, bij de start van het vliegseizoen 2019… zingen Joël en zoon Dieter in koor. Het typeert de ‘drive’, de wil om te slagen… ja, de wil om te winnen. Al zal hij in een onbewaakt moment,  samen met vrouwtje Annie, nog wel even terugdenken aan de weg die hij heeft afgelegd, de manier waarop, de vele opofferingen en inspanningen die dit heeft gevergd. Even wegdromen bij de successen die hem de jongste tijd overvielen. Vooral genietend van de manier waarop.

De slotconclusie van dit succesverhaal weerspiegelt zich in de wereldhit van Frank Sinatra,  en klinkt Joël wellicht als muziek in de oren, om met enige fierheid te zeggen: I did it my way…
 


Joël Verschoot met kinderen, familie en vrienden: samen genieten en delen in het succes